90.7.19

سلام دخملی ، قراره فردا مامان و بابای پدرامی بیان پیش ما و احتمالا سرم خیلی شلوغ میشه و فرصت نوشتن خاطرات واسه وبلاگت کم میشه ولی سعی میکنم تمام خاطرات رو تو صفحه ذهنم به یاد داشته باشم و در اولین فرصت واست بنویسم .

امروز احساس کردم یکم بینیت گرفته آخه شب هم همش سینه ات خس خس میکرد بهمین خاطر بردمت دکتر درمانگاه انصاری آخه مطب دکترت دوره و حتما باید با بابایی جون میرفتیم ازاونجایی که خیلی کار داشتم فعلا بردمت اینجا ؛ دکترای بدی نداره همشون متخصص هستن ، تا دکتر رو دیدی فهمیدی و کلی گریه کردی حتی نذاشتی وزنت رو بگیره آقای دکتر هم گفت که گلوت یکم قرمزه و آبریزش بینی هم که داشتی کلی برات شربت نوشت برگشتنی تو راه خونه کمی خرید کردیم و دوتایی برگشتیم خونه، خدا کنه زودتر خوب بشی عزیزکم آخه مامان طاقت نداره تو رو اینطوری ببینه .

برگشتنی سبزی خریدم ولی شما با اون حالت خواستی که کمکم کنی آخه یکی نیست به من بگه تو که میدونی این دخملی با این حالش شیطونیش از یادش که نرفته چرا رو زمین بساط سبزی رو پهن کردی .

بعد از کلی کلنجار رفتن با سبزی ها و شما تصمیم گرفتم برم بشینم رو میز و واست کارتون گذاشتم تا ببینی ؛ الهی من قربون اون قیافه ات برم زودتر خوب شو عزیزکم .